Nakon brojnih monografskih izložbi koje je ova autorica ostvarila u protekla gotovo tri desetljeća rada, ova izložba biti će svojevrstan presjek kroz njen opus. Fokusirana na fotografsko uobličavanje za autoricu emocionalno važnih  motiva, bilo da se radi o introspektivnom prodiranju u vlastitu   nutrinu ili  preispitivanju vlastite tjelesnosti, ili pak o odnosima s  autorici bliskim ljudima i mjestima , njezin opus  obilježit će rad u ciklusima, serijama fotografija, približavajući se na taj način filmskoj poetici. 

Kroz naglašena procesualnost i temporalnost na njenim portretima, figurama autoaktova , mjestima u prirodi ili društvenim događajima ,njeni fotografski iskazi zadobivaju svoja značenja .Pomno režirajući snimljene  prizore i dokumentirajući u širem smislu prirodne i društvene aspekte stvarnosti: ,prirodu i društvo, svakodnevnicu , kulturne događaje , i njihove protagoniste ,stvara intertekstualne fotografske nizove vizualno-tekstualnih prikaza , kao reference  ,čije značenje ovisi o kontekstu  na koji se referiraju. Ambijenti proživljenog vremena, grad i ljudi, Dubrovnik ,Lopud, Zagreb,  prijatelji i bliski intimni prizori, bez obzira da li je i autorica na njima ili je nevidljiva –sve te slike pokrenute su prije svega unutrašnjim afektivnim impulsom , snagom  introspekcije i  odabira trenutka koji će postati kadar u nizu sličnih, analognih, fotografskih slika, uspostavljajući slojevitost značenja  i interpretativnu otvorenost. 

Uz njeno formalno obrazovanje na Akademiji dramskih umjetnosti, na odsjeku za filmsko i televizijsko snimanje i  senzibilitet odnjegovanom  na poetici  crno bijelog filma i modernističkog filmskog kadra,  osnova su  na kojoj je autorica   stvorila okvir unutar kojeg će nastati serije fotografija u analognoj crno /bijeloj tehnici, analognoj tehnici u koloru i u digitalnoj tehnici. S jedne strane uobličavajući trenutke duboke fokusiranosti na izabrani motiv, njezine fotografije ostaju bazično statične, elementarne, ukotovljene u tišini i atmosferi dvoje ili jednog aktera, da bi postepeno  fokus pomakla na artificijelnost teme i scenografije kao značenjske elemente fotografske slike čiju ambivalentnost i arbitrarnost želi naglasiti.

U vremenskom rasponu od ranih 90-tih godina prošlog stoljeća do najnovijih nastalih 2024., izložba će nastojati ukazati na važnost njenog opusa za hrvatsku fotografsku scenu (posebno žensku fotografiju) , njegovu strukturnu i značenjsku matricu , koja je refleksija evolucije svijesti  autorice koja je  svoj opus izgradila u rasponu od medija fotografske slike kao reprezentacije i njene dekonstrukcije do medija fotografske slike kao performativnog čina.

Kustosica izložbe: Ana Medić